غنچه لب چون بر گشود ....جبرییل گفتا . عین لفظ احمد ص . بر نمود ......این که احمد عین قران است .....حسین ص قران . خداست ناطق وحی است ......تام انوار وسر الاسرار خداست ....اسم مکنون خدا در علی اکبرش .....جلوه گر شد . نام ولی .باعث خلق اعظمش ......این همه تکوین جلوه  از بهر علیست ص....... این علی اکبر .مظهر احمد ص و علیست. ص. ...ما غریبان . پناه جوی . ساحت قدس علی ص . ....بی پناه .  مستجار . بدامن سلطان خراسان سلطان علی ص ....ما گدا .ورضا ص سلطان ماست .....ما رعیت . بی پناه . رضا ص . پناه ماست .....ای غریبان جمع گردید . بدور کعبه مقصود الرضا ص .....در جهان ملجا نباشد نظیر ملجا سلطان رضا ص ......نور حق . مسمای اسم حق اینجا . دستش خدایی میکند..... او یدالله . از نور قلبش .جبروت اعلا را منور می کند ....گر بمیریم . مرده عشق علی ص موسی الرضایم ......خوش مرده ایم ..ای هزاران زنده . زنده با عشق سلطان علی موسی الرضاییم  ص.....هشتمین اشراق انوار ذات خدا در خاک طوس ......قدر ذات حق با رضا دانیم در خاک طوس ..ما خموشان رطل صهبای عشق علی ص ......می نوش .مست ..واله . مستانه . علی اکبر . سلطان هست. .....هست هستی حسین ابن علیست ص.....جز حسین ابن علی ص در دیار .یار نیست. ..کشته عشق حسین ص. خون بهایش با خداست ....وز دو عالم با جمله جهان .ما نستانیم جز عشق حسین ص نور ذات خدا....اسم مستاثر کجاست منزلش جز قلب . حا.و سر مکنون خدا ....ماه پناه بردیم به حرز . حصن .امن . انوار خدا. دخلت فی سر الله . دخلت فی امن الله بحق عطش الحسین.ص